* نشانه اصلی دوست خدا چیست ؟

دارایی .. دانایی .. درستی ..... کدام بهتر است ؟   

وقتی خیلی کوچک بودم هر که منزل و ماشین بهتری داشت برایم عزیزتر و محترمتر  بود کمی که بزرگتر شدم ، دیدم  انسان های دانا را بیشتر دوست دارم و  کمی بعد ترمتوجه شدم درست کاران و پرهیزکاران را بیشتر از همه دوست دارم  .....

" دوستان خدا به جز اهل تقوا نباشند لیکن اکثر مردم از این مطلب آگاه نیستند " انفال / 34

حال اگر فردی هم دانا و هم دیندار و درستکار باشد ، دیگر خدا می داند چقدر عزیز است ..و من شادم و خدا را شاکرم که توفیق داشتن همسفران خوب اینچنینی به من داده شده ....

با مهر و امید به فردایی بهتر  :محسن

•  همنشینان تو سه گونه اند :

your companions are of three kinds :

1- those whose presence and companionship gives 

you no good and no hurt ...

2- those who makes you to fall in loss and feel 

affliction and regret ...

3- those who are pure and good and increase your faith 

knowledge and growth ... 

شب که می‌شود حوصله‌ها مانند سایه ماه کوتاه است و کمرنگ. داستانک، قلقلکی کوتاه برای فکر و روحمان است تا در ساعات پایانی شب، لحظات کوتاه امروز را با خواندن جملاتی کوتاه بهتر و بیشتر قدر بدانیم.

مردی از راه فروش روغن ثروتی کلان اندوخته بود و به خاطر حرصی که داشت همیشه به غلام خود می گفت در وقت خرید روغن هر دو انگشت سبابه را به دور پیمانه بگذارد تا روغن بیشتری گرفته شود و برعکس در وقت فروختن آن دو انگشت را درون پیمانه بگذارد تا روغن کمتری داده شود. هر چه غلام او را از این کار بر حذر می داشت مرد توجه نمی کرد، تا این که روزی هزار خیک روغن خرید و بالای کشتی برد چون به میان دریا رسید، دریا توفانی شد. ناخدا فرمان داد تمام بارها را به دریا بریزند تا کشتی سبک شود و مسافران از خطر غرق شدن برهند. آن مرد از ترس جان، خیک ها را یکی یکی به دریا می انداخت. در این حال غلام گفت: ارباب انگشت انگشت مبر تا خیک خیک نریزی.

پسر گرسنه اش می شود ، شتابان به طرف یخچال می رود 
در یخچال را باز می کند 
. 
. 
. 
عرق شرم ... بر پیشانی پدر می نشیند 
پسرک این را می داند 
دست می برد بطری آب را بر می دارد 
... کمی آب در لیوان می ریزد 
صدایش را بلند می کند، " چقدر تشنه بودم "

شب که می‌شود حوصله‌ها مانند سایه ماه کوتاه است و کمرنگ. داستانک، قلقلکی کوتاه برای فکر و روحمان است تا در ساعات پایانی شب، لحظات کوتاه امروز را با خواندن جملاتی کوتاه بهتر و بیشتر قدر بدانیم.

مأمون دست برد پند دانه انگور خورد. تحکم کرد.

ـ بخور دیگر!

امام حبه ی اول را کند... .گذاشت در دهان مبارک. حبه ی دوم، حبه‌ی سوم ... .

جگرش سوخت . خوشه افتاد پایین ... .

ردا را کشید روی سر، بلند شد.

مأمون گفت : " پسر عمو! کجا می روی؟ "

ـ به جایی که تو مرا فرستادی ... .

شب که می‌شود حوصله‌ها مانند سایه ماه کوتاه است و کمرنگ. داستانک، قلقلکی کوتاه برای فکر و روحمان است تا در ساعات پایانی شب، لحظات کوتاه امروز را با خواندن جملاتی کوتاه بهتر و بیشتر قدر بدانیم.

عارفی به اتفاق همراهان از خرابه ای می گذشت. از قضا در خرابه چند سگ در کنار هم خوابیده و سر در کنار هم نهاده بودند. یکی از همراهان گفت: این سگان چه اتحادی دارند و چه خوش در کنار هم خفته اند. عارف گفت: اگر اتحاد و دوستی آنان را می خواهی بدانی تکه ای گوشت در پیش آنان بینداز آن گاه خواهی دانست که چگونه به همدیگر خواهند پرید. اهل دنیا نیز همین گونه اند تا وقتی که مالی در میان نیست با هم یارند اما چون پای مال دنیا به میان آید، چون سگان به هم می پرند؛ پس اتفاق اهل نفاق رونقی ندارد.

مناقب العارفین