سلام به صفحه تنهاییم!
چه جالب شده قبلاً از دل گیریهام بر روی برگه های سفید می نوشتم و حالا بر روی لاگ های سفید!!! یادش بخیر چه زیبا می نوشتم!!
می گویند نوشتن ضعیف ترین راه برای بیان احساسات است، ولی من با الفبای پارسی زبان خود برای دلم می نویسم.
چقدر دردو دل کردن با حروف راحت تر است،دل را با زبان نوشتن آرام کردن و شادی و سرمستی را از حروف گرفتن چه شیرین است.
به راستی شیرینی به چه چیزیست؟؟ چه طور می شود شیرین بود؟
یکی شیرینی را به شادی می داند، یکی دیگر به خوب زندگی کردن،یکی با طنز ،یکی با پول،یکی با تفریح و یکی دیگر با دوستان بودن..........
_تو چگونه خود را شیرین می بینی؟؟؟
