به هویت خیابانها و کوچههای این شهر اعتقاد دارم. هر خیابانی ، هر کوچهای ، هر تکهای از اینجا حسی دارد با خودش ، هزاران هزار آدم و زندگی را به خاطر سپرده است هر وجب این خیابانها. این خیابانهای به قول تو کثیف ، به قول تو شلوغ میفهمند ما را ، تک تکمان را ، فکرمان را میخوانند ، به خاطرمان میسپارند ، گممان نمیکنند... حالا فرخی باشد یا کاشانی، مجاهدین باشد یا امیرچقماق ، سه راه حکیمیان باشد یا بلوار جمهوری ... بهشت من همین جاست ، در همین خیابانها و در همین گرمای 40 درجه...