• از کیفیت عشق و علایق هر فردی می توان به میزان عقل و ارزش و بزرگی او پی برد ..

آدم ها وقتی کودک اند عاشق خودشان هستند و خودخواهانه خواسته هایشان را می طلبند 
بزرگتر که می شوند به فکر رقابت و تفاخر می شوند .. و کمی بعدتر باز ارزش ها را می کاوند 
و به میزان عقل و فهم و درکشان اهداف و مطلوب و محبوبی را برای خود برمی گزینند .....

برخی از انسان ها  از زمان و مکان فراتر می روند و هر آنچه در گذشته و حال و آینده به معنای واقعی خوب و خداپسندانه است را می خواهند و این نوع خواستن است که آن ها را تبدیل به انسانی ارزشمند می کند .. انسانی که دریافته : منهای خدا همه چیز، هیچ است ..

• عشق به خداوند یک موهبت بزرگ است

که بدون توفیق و کسب شایستگی و قابلیت و نیز بدون داشتن درک و دانش بوجود نمی آید ..

و چنانچه فرد با کسب معرفت ، مجذوب محبوب شود اندیشه و رفتارش به کلی متفاوت و متعالی می شود و همدلی و مهرورزی یکی از بارزترین خصوصیات انسان عاشق و عابد و عاقل است ..

تا وقتی تو را نداشتم ، از تنهایی ام می نالیدم 

و حال شادم و به جای شکوه و ناله ، به تو می بالم ..